Tijdens het jubileumjaar vond het openingsspektakel plaats in het Museumpark, ter hoogte van de Kunsthal en het Natuurhistorisch Museum. Ernest van der Kwast hield het openingswoord vanaf een hoogwerker, zodat het massaal toegestroomde publiek hem op grote hoogte kon aanschouwen. De openingsact zelf bestond uit twee onderdelen. Voorafgaand aan het openingswoord was er een dans- en lichtperformance van Vagalume: tien artiesten van Circus Rotjeknor voerden de performance van de Braziliaans/Duitse choreograaf Fernando Cézar Viera uit. Na de opening trok de stoet richting het Westelijk Handelsterrein voor een tweede performance.

De performance van Edwin van der Heide vormde de hoofdact van de opening. Hij combineerde een opstelling van vier full color lasers met een quadrafonisch (vierkanaals) geluidssysteem. In de omgeving werden een aantal hazers geplaatst die een fijne nevelachtige rook produceren. Dit was nodig om de lasers zichtbaar te maken in de lucht en zodoende nieuwe vormen en ruimtes zichtbaar te maken. Het park werd als 'podium' voor de performance gebruikt. Dit betekent dat de opstelling gebruik maakte van de specifiek kwaliteiten (plek en vorm) van het Museumpark. De laserprojectie was architectonisch van aard. Transformerende vormen en ruimtes ontstonden vanuit het park en leidden een eigen leven. Er was een directe relatie tussen beeld en klank. Verandering in vorm hadden een tegenhanger in geluid en omgekeerd. De performance duurde 25 minuten en nam de toeschouwers mee van de bestaande ruimte naar een zich transformerende ruimte die zich voor en rond de toeschouwers afspeelde. De toeschouwer stond midden in de te ervaren ruimte.

De openingen van de Rotterdamse Museumnacht worden altijd goed bezocht, maar dit jaar stond het Museumpark bomvol met enthousiast publiek. Duizenden mensen waren toegestroomd om de feestelijke en heel bijzondere opening mee te maken.